Duivelse plagerijen
Het was voor een aantal Groenen de laatste mogelijkheid om nog iets te doen aan hun positie in het klassement. Zij vertrekken nu al voor vakantie, midden in het speelseizoen.
Dat zinde de mahjonggeesten niet en namen daarom wraak. Ze bestuurden het lot zo dat deze prematuren aan één tafel kwamen te zitten. Zo zouden ze elkaar afstraffen en de vakantievoorpret van één van hen vergallen. De mahjonggeesten hebben een vervelend gevoel voor humor.
Om een lang en heel vervelend verhaal kort te maken. De mahjonggeesten kozen Jenneke als hun favoriet en overlaadden haar met wong. Wat ze ook deed, het leidde voortdurend tot mahjong, de een nog vetter dan de ander. De fiches werden alsmaar één kant opgeschoven. Het tellen van al die stokjes kostte uiteindelijk meer tijd dan het maken van één van haar vele mahjongs.
En ze zou zelfs op de eerste plaats in het klassement zijn gekomen als René, de koploper, een paar honderd punten minder had gescoord. Maar daar hadden de mahjonggeesten natuurlijk opgelet! Zo konden ze ook het vakantiegevoel van de winnares van de avond enigzins vergallen. René heeft nog nog twee speelavonden over om zijn voorsprong uit te bouwen en de seizoenstrofee definitief veilig te stellen.
Nog een pesterijtje van de mahjonggeesten: Jenneke kon het groene draakje niet in ontvangst nemen omdat ze er de volgende keer niet is. Dat gold ook voor de verliezer van de avond. Ondanks het duchtige pak slaag dat hij ontving, kreeg Jelte niet eens de zachte pleister die er bij hoort en kreeg hij het koperen draakje niet mee naar huis.
|
